Op 29 december 2023 schreef ik op mijn blog over Ramsey Nasr. In een krantenartikel beklaagde hij zich over het lot van de Palestijnen in het Midden-Oosten conflict. Hij liet daarbij het conflict beginnen na de Tweede Wereldoorlog. Het begon echter in de Eerste Wereldoorlog, namelijk in 1917, toen de Britten de Joden een ’thuisstaat’ beloofden in Palestina.
Sleeping beauty
Die post van mij was typisch een sleeping beauty. Zo noemt men artikelen die goed zijn, maar die door maar weinig mensen worden opgemerkt. Het was goed – vind ik zelf – omdat het een genuanceerd en redelijk volledig beeld van het conflict gaf. Maar goed, het stuk werd nauwelijks gezien. Tot op 16 oktober jl. plotseling tientallen mensen het begonnen te lezen. De beauty werd wakker gekust en wel (indirect) door Sophie Hilbrand, een van de presentatoren van het TV-programma Bar Laat. Zij had namelijk Ramsey Nasr uitgenodigd die nog eens mocht herhalen wat hij eerder in de krant en kennelijk ook op de televisie had gezegd. Dat was voor een paar honderd mensen kennelijk reden genoeg om mijn stuk over Nasr te lezen. Hij bleek zijn mening niet veranderd te hebben. Israël was schuldig. De terreur van Hamas woog niet op tegen de wandaden van Israël vanaf 1948.
Ik herhaal nog maar even dat er in 1917 geen ‘Palestijnen’ waren, of het moesten Arabieren én Joden zijn die toen woonden in wat tot 1948 het mandaatgebied Palestina was. Het ‘Palestijnse volk’, beperkt tot het Arabische deel van de bevolking, is een uitvinding van de internationale gemeenschap. Nasr ontkende dat overigens in Bar Laat (bij 11:45 minuten), hoewel Palestina als onafhankelijke staat in geen vijf eeuwen bestaan heeft. Verder, toen de Britten het Midden-Oosten verlieten, was het mandaatgebied Palestina ook ten einde. Wat er tenminste nog van over was, want ook Jordanië was ooit onderdeel van het mandaatgebied. Toch noemt niemand Jordaniërs Palestijnen. Enfin, ik zal toch maar, om Nasr te plezieren, spreken over het Palestijnse volk.
Wanneer leert Nasr de geschiedenis?
Nasr vindt die ene bloedige Hamas-aanslag op het zuiden van Israël op 7 oktober 2023 niet in verhouding staan tot wat Israël de Palestijnen al meer dan 75 jaar aandoet. Ik schreef dat dit een nogal a-historische weergave van de werkelijkheid was. De grote migratiestroom van Joden naar Palestina, impliciet aangemoedigd door de Britten, kwam al in de jaren 1920 op gang.
De Arabieren in het mandaatgebied Palestina hadden overigens een goede reden om woedend te zijn over die redelijk massale emigratie van Joden naar het mandaatgebied. Alleen, zij koelden hun woede op de verkeerde groep, namelijk op de Joden, in plaats van op de Britten die dit hadden veroorzaakt. Arabieren hielden geregeld moordpartijen op Joden, vergelijkbaar met de moorpartij van Hamas op 7 oktober 2023.
Na verloop van tijd begonnen ook Joden zich te organiseren in militante groepen die terugsloegen na Arabische terreurdaden. Het was het begin van een geweldspiraal waarbij het inmiddels niet meer te ontwarren is wie begon. Nasr denkt het wel te weten: de Joden begonnen.
De VN zegt toch dat Israël genocide pleegt?
Hoe weet Nasr dat Israël in de Gaza-oorlog de grote schurk is? Nou luister maar naar wat hij zegt vanaf ongeveer 7:00 minuten in de uitzending. Hij maakt dan melding van een “onafhankelijk rapport” van de VN, waarin gemeld wordt dat er sprake is van uitroeiing, van vernietiging van Palestijnse kinderen en in potentie vernietiging van het Palestijnse volk.
Ik neem aan dat Nasr dit rapport van de mensenrechtenraad van de VN bedoelde. Daarin is inderdaad sprake van oorlogsmisdaden door Israël. Zal Israël zich iets van dit rapport aantrekken? Het antwoord is nee. Als het land zich veel aan de VN gelegen had laten liggen, had het allang niet meer bestaan. Zoals ik vijf jaar geleden schreef beschuldigt de VN Israël continu van mensenrechtenschendingen. Andere landen waar de mensenrechtensituatie veel erger is, worden ontzien. Binnen de boezem van de VN blijkt er zelfs van antisemitisme sprake te zijn. Hoe dan ook Israël is door de mensenrechtencommissie van de VN vaker veroordeeld dan alle andere landen in de wereld bij elkaar (Wikipedia).
Maar zowaar, de mensenrechtenraad beschuldigde in het rapport dat Nasr aanhaalde ook Hamas van oorlogsmisdaden, namelijk tegen de op 7 oktober 2023 genomen gijzelaars. Die beschuldiging meldde Nasr nu weer niet.
Kent Nasr dan toch de geschiedenis?
Dan gaat Nasr het toch opeens over de geschiedenis van de Joodse immigratie hebben (na minuut 13:00 van de video). Hij zegt te begrijpen dat de Joden na eeuwenlange discriminatie en vervolging in Europa recht hadden op een eigen staat waar ze veilig kunnen zijn. De stichting van de staat Israël in 1948 is onomkeerbaar. De Joden die in Palestina aankwamen, hebben de Palestijnen echter wel altijd als een obstakel gezien, zegt Nasr nog even tussen neus en lippen.
Maar toen kwam 1967 en veroverde Israël de Westoever op Jordanië en Gaza op Egypte. In die gebieden hadden de Palestijnen hun eigen staat kunnen hebben. De linkse Arbeiderspartij begon echter al vanaf 1967 Israëlische nederzettingen te vestigen op de Westoever, aldus Nasr. Dat is op zich wel waar, maar niet erg genuanceerd. De Arbeiderspartij wilde alleen nederzettingen in gebieden die nauwelijks bewoond waren (B’Tselem). Pas onder de rechtse Likoedregering vanaf 1977 leidde het koloniseren van de Westoever tot het insluiten van de Palestijnse bevolking.
Maar, zo gaat Nasr verder, de Palestijnen hebben ook recht op een staat. Zij zouden daarvoor genoegen nemen met de Westoever, ofte wel met slechts 22 procent van wat historisch Palestina is. Deze woorden – van Nasr – worden begeleid door een misleidend plaatje op de achtergrond (zie hierboven). In dat plaatje zit namelijk de suggestie dat Israël in de plaats kwam van een Palestijnse staat. Die staat was er echter niet zoals we al gezegd hebben.
Nasr citeert slechts de helft van VN-resolutie 242
Op het plaatje zien we ook bij het jaar 1967 de VN-resolutie 242 staan. Nasr zegt dat die resolutie Israël opdraagt de bezette gebieden te ontruimen. Dat klopt, zoals de lezer bij Wikipedia kan nalezen. Er was echter nog een tweede conditie, namelijk dat de soevereiniteit van de staten in het gebied erkend moet worden en er sprake is van een blijvende vrede. Aan die laatste conditie is echter nooit volledig voldaan. Palestijnse strijdgroepen, zoals eerst de PLO en later Hamas, ontkenden het bestaan van Israël.
Zoals ik eerder schreef claimt Hamas recht op land dat Arabieren nooit in hun bezit hebben gehad en dat ook staatkundig nooit Arabisch/Palestijns is geweest. Die claim van Hamas betekent dat er geen blijvende vrede is en de tweede voorwaarde van resolutie 242 daarom nog steeds niet opgaat. Maar volgens Nasr is de claim van Hamas op heel Israël (From the river to the sea) veroorzaakt door het feit dat ze nog niet eens 22 procent van het gebied kregen toegekend. Dit lijkt me wel een heel vrije interpretatie van het handvest van Hamas, dat al in 1987 uitsprak alle akkoorden tussen Israël en de PLO over de verdeling van land niet te erkennen. Hamas wilde een islamitische staat in plaats van Israël.
Is Hamas groot dankzij Netanyahu of is het omgekeerd?
Ik beweerde eerder dat hardliners als Netanyahu dankzij Hamas aan de macht zijn gekomen in Israël. Onder leiding van Netanyahu zou iedere kans op een nieuw akkoord met de Palestijnen nul zijn. Precies wat Hamas wilde, want de terreurorganisatie heeft alleen maar belang bij haviken in Israël. Zo heeft Hamas ook belang bij een grootscheepse vernietiging van de burgerbevolking van Gaza.
Dat wil er bij Nasr waarschijnlijk niet in, want hij is in staat ook deze redenering om te draaien. Hamas zou groot geworden zijn dankzij Netanyahu. Ik zou niet weten hoe deze ‘stelling’ bewezen zou kunnen worden. De politieke carrière van Netanyahu begon in ieder geval pas nadat Hamas was opgericht. Er is wel bewijs, zelfs academisch bewijs, voor de omgekeerde stelling, namelijk dat Palestijnse terreuraanslagen de Arbeiderspartij – altijd nog enigszins tot vrede bereid – tot een marginale partij gereduceerd hebben.
Is het dan links te misleiden en de waarheid te verdraaien?
De omroep BNN/VARA laat iemand aan het woord die een loopje neemt met de historische werkelijkheid. Bij zijn betoog over VN-resolutie 242 laat de omroep een plaatje zien dat – om het mild te zeggen – misleidend is. Het suggereert namelijk dat Israël gevestigd is op land van een Palestijnse staat. Die Palestijnse staat was er niet. Wat er wel was, was het Britse mandaat over Palestina met een Arabische en een naar verhouding steeds groter wordende Joodse bevolking. De Arabieren wilden de Joden geen eigen staat geven, zelfs niet als die staat zo klein was als de Joodse staat in het voorstel van de commissie Peel in 1937 (zie plaatje).
Volgens Nasr zouden de Palestijnen/Arabieren met 22 procent genoegen nemen. Had Sophie Hilbrand daar niet wat objectief tegengas moeten geven? In plaats daarvan zat ze min of meer snikkend ja te knikken bij de suggestieve teksten die Nasr te berde bracht. Kennelijk hoeven presentatoren van een linkse omroep niet door te vragen als er sprake is van aantoonbaar onjuiste informatie die afkomstig is van derden, terwijl een omroep als Ongehoord Nederland dat van de ombudsman van de publieke omroep wel moet doen.
0 reacties