“Het ABP? Boeven zijn het”

In een post van 2 december vorig jaar heb ik het nieuwe pensioenstelsel (Wtp) volksverlakkerij genoemd. De reden daarvoor was het volgende. Vooruitlopend op het nieuwe pensioenstelsel zouden de pensioenen makkelijker aan de inflatie aangepast kunnen worden. Dat zeiden zelfs vakbondsmensen, maar die hebben zich kennelijk gewoon de Wtp in laten rommelen. Ondanks die belofte bleek de aanpassing aan de inflatie toch niet mogelijk. Zoals het ABP zei: het pensioenfonds moest toch wel rekening houden met de belangen van jongeren en ouderen. Die belangen zijn kennelijk tegengesteld, ook in het nieuwe stelsel. Terwijl juist in de Wtp de solidariteit tussen generaties eruit gesloopt is.

Dat is dus volksverlakkerij. Eerst zeggen dat in het oude pensioenstelsel te veel een beroep wordt gedaan op jongeren om de pensioenen van de ouderen te financieren. Als dan het Wtp eraan begint te komen toch zeggen dat aan de belangen van de jongeren gedacht moet worden.

Reacties: wie vertrouwt het ABP nog?

Op deze post heb ik – voor mijn doen – veel reacties gehad. Tot nu toe heb ik daar niets mee gedaan. Eerlijk gezegd hou ik er niet zo van om een hele sliert reacties onder aan een post te zetten. Dat betekent niet dat ik geen prijs op reacties stel. Zeker wel, hoewel er soms ook reacties komen waarvan ik niet weet wat ik ermee aan moet.

Het is nu echter een goed moment om die reacties op mijn blog te zetten. Er ligt immers een voorstel van het NSC om toetreding tot het nieuwe pensioenstelsel aan een referendum te onderwerpen (zie hier voor de laatste versie). Ik schreef daar eerder over.  De reacties op mijn post over de aangekondigde maar niet gegeven indexatie van de pensioenen door het ABP zijn namelijk ook een soort referendum, zo men wil. Overigens kan ik met die reacties wel twee blogposts vullen. Dit is de eerste post.

Het zal blijken dat er een groot wantrouwen bestaat tegenover het grootste pensioenfonds van Nederland, het ABP. Dat wantrouwen heeft dan eigenlijk eerder betrekking op het functioneren van het ABP onder het oude stelsel. Hoe het ABP zal functioneren onder het nieuwe stelsel, weten we natuurlijk nog niet. De voortekenen beloven echter weinig goeds. Zo voel ik dat en dat gevoel blijkt gedeeld te worden door mijn respondenten. Zij zijn boos op “de boeven van het ABP”.

Hieronder volgen de reacties. Ik heb geprobeerd er een lopend verhaal van te maken. Als het om een commentaar of toevoeging van mij gaat, begint de tekst met HV:

Boos op de boeven van het ABP

W. van Eenennaam vindt het niet indexeren van de pensioenen ook volksverlakkerij. Men moet het gokken met pensioenpremies helemaal verbieden, zegt hij: “als we dat willen gaan we zelf wel naar het casino”. Ook Cor Mewe spreekt over “dit waardeloze casinopensioen”. Peter Schoffelen schrijft mij: “hoe het ABP mij als oud-werknemer (45 dienstjaren) en gepensioneerde (sedert bijna 10 jaren) op 74 jarige leeftijd alsnog bedriegt”. Daar is Harry Twis het mee eens: “ABP niet geïndexeerd 20% staat op mijn ABP overzicht, blijven boeven….” Iets uitgebreider schrijft R. Bolt dat aan ouderen een waardevast pensioen is beloofd. “Allemaal leugens en dit nieuwe stelsel wordt zonder referendum door onze strot geduwd. Laat de regering maar eerst eens die 30 miljard, die ze jaren geleden gejat hebben, terugstorten”.

Koos Kruithof: “Als ik al die jaren dat ik met pensioen ben de verhogingen had gekregen waar ik recht op had dan was mijn pensioen 500 euro hoger geweest  Ik heb in de loop van de jaren 43000 euro misgelopen. Boeven zijn het”. Ook M. Dahrs meldt mij dat hij sinds zijn pensionering geen compensatie heeft ontvangen van het ABP. “In mijn ogen volksverlakkerij en diefstal”.  R. Loopik vindt ook dat het boeven zijn. Ook R.Kruit is hevig teleurgesteld: “Met zoveel miljarden in kas kan ik het huidige beleid alleen maar diefstal noemen. Als we nu niet kunnen verhogen, wanneer dan wel?” Raymond Dros spreekt van “oplichting door ambtenaren”.

Boosheid is niet zonder reden

HV: er is dus een grote boosheid om het niet-indexeren van de pensioenen. Die boosheid is niet op een onderbuikgevoel gebaseerd. Uit cijfers blijkt dat gepensioneerden de afgelopen jaren achter zijn gebleven bij werkenden. Dit zegt het CBS: “Personen die deel uitmaakten van een huishouden met vooral werk- nemersinkomen gingen er, gerekend vanaf 1989, het meest in koopkracht op vooruit, personen in huishoudens met vooral een pensioeninkomen het minst.” Zie het plaatje: de onderste curve geeft de koopkrachtontwikkeling van gepensioneerden weer. Vanaf 1989 zijn zij er nauwelijks op vooruit gegaan. Een reden daarvoor is het niet of beperkt indexeren van de aanvullende pensioenen, vooral sinds 2011. De klachten van gepensioneerden zijn dus niet zonder grond.

Ton Neleman berekent een verlies van circa 30 procent aan pensioen sinds 2008, terwijl de premie-inkomsten jaar op jaar de uitkeringen dekken. E. Wenzel vindt dat “wij worden genaaid met de mooie woorden van het ABP”. Fred de Pender ziet de prijzen giga stijgen, terwijl aow en pensioenen peanuts en niets zijn. “Heb ik mijn hele leven voor gewerkt. Schaam je Nederlandse regering hoe jullie met de gepensioneerde omgaat”. C. lems vraagt zich af wat we eraan kunnen doen om het nieuwe stelsel tot staan te brengen. Hij heeft er geen goed gevoel over en schrijft ook over volksverlakkerij terwijl de pensioenpot overvol is.

Zelf klagen bij het ABP helpt niet

Tom Muis ziet dat het ABP eerst is overgestapt van eindloon naar middelloon. “Dat heeft al veel pensioen gekost. Daarna heeft  het ABP zich steeds verstopt achter de lage rente en dekkingsgraad. Nooit iets gedaan met de opbrengsten uit beleggingen. Nu is het de overgang naar het nieuwe stelsel waardoor men de pensioenen slechts minimaal kan indexeren”. Hij eindigt met de wanhoopskreet: “Mijn mening over het ABP is dat het een roversbende is die alles in het werk stelt vele miljarden in eigen huis te houden. Schaamteloos!” J. Bijsterveld heeft zelf het ABP aangeschreven over zijn inleg en rendementen daarover. Het antwoord volgens Bijsterveld was “dat ik geen antwoord zou krijgen en geen kritische vragen meer mocht stellen. Zou een bank dit doen bij bv. een spaarproduct zou het crimineel worden genoemd.”

Je kunt uit deze hartenkreten toch geen andere conclusie trekken dan dat het pensioenfonds ABP het vertrouwen van veel van zijn – naar ik aanneem oudere – deelnemers kwijt is geraakt. Er was overigens ook een enkele positieve reactie. Van Wim van den Tol, namelijk. Hij schrijft dat hij bewust gekozen heeft voor een loopbaan binnen de ambtenarij na zijn opleiding. Hij schrijft ook veel voordeel gehad te hebben van de FPU. Daar kan ik echter van zeggen dat dit voornamelijk een regeling was die inderdaad ouderen – geboren voor 1 januari 1950 – bevoordeelde, net als de Vut.

Het ABP kan het niet meer goed doen

Wat de Vut en de FPU betreft. Ik heb een groot deel van mijn werkende leven Vut-premie betaald in de stellige verwachting dat ik ook eens met de Vut zou kunnen gaan. De Vut werd echter opgeheven ver voor ik er gebruik van had kunnen maken. De betaalde Vut-premies kreeg ik niet terug. In plaats daarvan kwam de FPU. Bij de FPU betaalde je een – niet kostendekkende – premie, in ruil waarvoor je eerder met pensioen zou kunnen gaan. Ik besloot daaraan deel te nemen.

Maar, helaas, ook voor deze regeling gold dat nog voor ik hem kon inzetten voor een prepensioen, de regeling al was opgeheven. De betaalde premies leken echter niet in een bodemloze put te verdwijnen, zoals bij de VUT-premies wel gebeurde. Volgens het ABP namelijk zouden die FPU-premies gebruikt worden om het pensioen te verhogen. Het ABP heeft mij echter nooit laten zien dat dit inderdaad is gebeurd. Sterker, ik heb sterk het vermoeden dat deze premie gewoon in de grote pensioenpot van het ABP is verdwenen en dat niemand bij het ABP een poging heeft gedaan die premies aan mij toe te rekenen.

Kortom, net als mijn respondenten heb ik niet het idee dat het ABP altijd het beste met de deelnemers voorheeft. In het nieuwe pensioenstelsel zal aan iedere deelnemer een individuele pensioenpot moeten worden toegerekend. Gezien de eerdere ervaringen met het ABP voel ik een enorme huiver bij deze exercitie. Het kon wel eens voor veel gepensioneerden slecht aflopen. Zouden we dat misschien via de rechter kunnen tegenhouden? Dat zien we in de volgende te verschijnen post over de reacties op mijn post van 2 december 2024.