Als reactie op deze blogpost kreeg ik een e-mail van het lijdend voorwerp van die post zelf, namelijk Alfred Groenen. Hij schreef mij dat hij het betreurde dat ik iets gepost had zonder wederhoor toe te passen. Hij vond dat ik “overduidelijk verkeerd en eenzijdig” was voorgelicht. Die post ging over zijn massaclaim op de jeugdzorg, mede gemotiveerd door de vechtscheiding met zijn vrouw.
Opinies behoeven geen wederhoor
Het was waar dat ik geen weerwoord had toegepast, maar ik ben dan ook geen onderzoekjournalist. Mijn blogs zijn opiniërend. Voor een opinie hoef je geen wederhoor toe te passen. Mijn opinie hier was dat de massaclaim die Groenen tegen de Ketenpartners van de jeugdzorg wil indienen niet productief is. Bovendien laat hij zich misschien te veel leiden door zijn eigen ervaring met een vechtscheiding. Hij kan zich beter richten op het opsporen van bevooroordeeld feitenonderzoek in de jeugdzorg.
Ik probeer natuurlijk wel feitelijke onjuistheden zo veel mogelijk te voorkomen, ik wil de waarheid geen geweld aandoen. In dit geval baseerde ik mij overigens enkel op wat in de kranten had gestaan (AD, Limburger) en wat Groenen hier en daar zelf had geschreven. Zolang het tegendeel niet is bewezen, neem ik aan dat deze kranten geen nepnieuws presenteren. Over het waarheidsgehalte van wat Groenen schrijft en zegt, met name over zijn vechtscheiding, doe ik geen uitspraak.
Wat klopte er niet?
Enfin, toch vroeg ik Groenen aan te geven wat er dan niet klopte in mijn post over zijn massaclaim. Ik beloofde hem dat als ik van de onjuistheid (of onjuistheden) overtuigd zou zijn, ik dat zeker zou corrigeren. Als antwoord schreef hij mij het volgende:
“Het is beslist niet ‘leuk’ om op een blog te reageren die beledigend is, en geschreven zonder kennis van zaken en zonder wederhoor. Bijgaand een document dat wellicht enige inzicht geeft in hetgeen daadwerkelijk is gebeurd bij Bureau Jeugdzorg Limburg (BJL). Mijn ervaring tussen april 2019 en sept. 2021 was identiek aan mijn voorganger die 10 jaar voorzitter van de Cliëntenraad (CR) van BJL is geweest. Gebaseerd op vijf jaar fulltime en onbezoldigd onderzoek kan ik u garanderen dat dit geen uitzondering is.”
Alfred Groenen over deze post
Conflict tussen Groenen (CR) en Plitscher (BJL)
Inderdaad had ik in mijn eerdere post geschreven over zijn tijd als voorzitter bij de CR van BJL. Tijdens die periode was hij continu in conflict met de bestuursvoorzitter van BJL, Nico Plitscher. Van die periode heeft Groenen een verslag van 23 bladzijden met 108 punten opgesteld. Bijna ieder van de 108 punten bevatte een klacht tegen het bestuur van BJL of de Raad van Toezicht (RvT). Dat verslag had hij mij opgestuurd, maar het is niet openbaar en ik mocht er niet uit citeren.
Bron: unsplash.com
Dat conflict werd ook – maar in veel minder woorden – in de kranten beschreven. Het conflict speelde zo hoog op dat de CR op een gegeven moment zijn werkzaamheden (tijdelijk) stopte. De Limburgse wethouders, betrokken bij jeugdzorg, werd om een gesprek gevraagd, maar die wethouders, aldus Groenen, weigerden met de CR te spreken.
Toen kwam er een probleem met het nieuwe medezeggenschaps-reglement dat BJL wilde invoeren. Volgens Groenen, was dat reglement niet op de juiste wijze tot stand gekomen. Zoals hij in De Limburger van 7 oktober 2022 stelde: “De mensen die het [medezeggenschapsreglement] hebben ondertekend hebben zich schuldig gemaakt aan valsheid in geschrifte”. Hij tekende bezwaar aan bij de Ondernemingskamer van het Hof in Amsterdam. Het Hof was het met Groenen eens: de invoering was onrechtmatig.
BJL ontbindt de CR van Groenen (met hulp van de rechter)
Daarna begint de bestuurder van BJL, Nico Plitscher, een procedure om de CR te laten ontbinden. Dit zal BJL uiteindelijk winnen. Hier een aantal citaten uit de gerechtelijke uitspraak:

Bron: pixabay.com
“Uit het feitenrelaas (…) volgt dat de cliëntenraad al lange tijd niet op een behoorlijke wijze vormgaf aan zijn taak. Van medezeggenschap was niet of nauwelijks sprake. Zelfs een gesprek over een door BJL opgesteld concept reglement, gebaseerd op het “Model Medezeggenschapsregeling Wmcz 2018”, dat het oude op grond van de wet diende te vervangen, heeft de cliëntenraad geweigerd.”
“De cliëntenraad heeft zich bij herhaling niet constructief opgesteld maar heeft veeleer een voortdurende strijd tegen BJL geleverd, met als gevolg dat de verhoudingen duurzaam en ernstig verstoord zijn geraakt. Hoewel BJL op onderdelen zelf wat onhandig heeft geopereerd ten opzichte van de cliëntenraad, ligt de schuld voor het ontsporen van de verhouding tussen hen naar het oordeel van de Ondernemingskamer voor het belangrijkste deel bij de cliëntenraad.”
“Met name diens niet constructieve manier van communiceren is daaraan debet. De (voorzitter van de) cliëntenraad heeft zijn e-mails aan BJL sinds september 2020 stelselmatig en volstrekt onnodig ook gericht aan allerlei externe betrokkenen, onder wie wethouders van de betrokken gemeenten, gemeenteraadsleden, leden van de Tweede Kamer, het Keurmerkinstituut en regionale en landelijke pers, ondanks verzoeken van BJL om externen niet telkens in de berichtgeving in te kopiëren. In die e-mails heeft hij allerhande niet onderbouwde en onjuiste beweringen verkondigd”.
“Ook heeft hij de mededeling dat hij wegens laster en smaad strafrechtelijke aangifte tegen de bestuurder en de voorzitter van de raad van toezicht van BJL had gedaan in afschrift gestuurd aan meer dan vijftig e-mailadressen. In die e-mail is die aangifte niet anders onderbouwd dat met een verwijzing naar een interview met de bestuurder van BJL; de aangifte heeft geen vervolg gekregen. De overige leden van de cliëntenraad hebben geen afstand genomen van hun voorzitter en ter zitting heeft het aanwezige lid verklaard achter de acties van de voorzitter te staan.”
citaten uit paragraaf 3.9 van de rechterlijke uitspraak.
Kortom, de CR, onder leiding van Groenen, opereerde niet op een behoorlijke wijze. Groenen stelde zich niet constructief op, hij verkondigde niet onderbouwde en onjuiste beweringen. Hij deed een aangifte wegens laster en smaad tegen BJL en de RvT, enz. enz.
Groenen vecht door na tweede vechtscheiding
Groenen lijkt in zijn werk als voorzitter van de CR ten tweede male in een vechtscheiding terecht te zijn gekomen. De eerste was met zijn vrouw, de tweede was met de bestuurder van BJL. Bij beide vechtscheidingen is hij als verliezer uit de strijd gekomen. Zoals ik al eerder zei, bij een vechtscheiding zijn Wahrheit und Dichtung moeilijk uit elkaar te halen. Ook bij deze tweede vechtscheiding zou ik niet weten wat de schuld van Groenen en wat de schuld van Plitscher was. Beide partijen opereren niet erg handig, zoals de rechtbank vermeldde, maar als ik de rechtbank mag geloven, opereerde Groenen ronduit onhandig.

Bron: pixabay.com
Groenen bijt zich vast in een conflict. Hij gaat door met bijten tot een van de twee vechtersbazen het loodje moet leggen. Dat blijkt steeds Groenen zelf te zijn. Op een of andere manier gaat hij er daarna vanuit dat het onrecht dat hem – naar zijn eigen mening – is aangedaan voor iedereen geldt die met de jeugdzorg in aanraking komt. Alle ouders en kinderen die met de Ketenpartners in aanraking zijn geweest, zijn “onheus behandeld”. Zij kunnen allemaal via Groenen een claim indienen. Zo krijgt hij een massaclaim.
Individueel probleem van Groenen wordt massaal probleem
Dat veralgemeniseren van een individueel conflict naar een algemeen conflict, lijkt mij niet zeer productief. Want, laten we wel zijn, Groenen heeft een punt als hij zegt dat het feitenonderzoek bij de jeugdzorg niet altijd zorgvuldig (of erger: leugenachtig, zie hier) gebeurt. Als hij zich tot dat punt zou beperken, kan dat misschien tot verbetering in de praktijk van de jeugdzorg leiden. Liever wil hij echter de hele jeugdreclassering en jeugdbescherming over de kling jagen met zijn massaclaim.
Dat verslag van Groenen – met 23 bladzijden en 108 punten – heb ik doorgeworsteld. Maar toen ik het uit had, kon ik niet zien waar in mijn post feitelijke onjuistheden stonden. Dus, ik besloot het hem maar opnieuw te vragen. Zijn antwoord was dat al duizenden mensen zich hadden aangemeld om mede een (massa)claim in te dienen. Hij krijgt hun dossiers, hij belt met ze, hij appt ze, hij stuurt ze e-mails. Die mensen krijgen voorrang, zegt hij, hij heeft dus geen tijd om mijn blogs te gaan corrigeren. Mijn conclusie is dat hij zijn claim dat er onjuistheden in mijn post stonden, niet kan waarmaken. Ik hoop dat dat ook geldt voor zijn massaclaim.
0 reacties